Μια φορά και ένα καιρό, όχι δεν ήταν ένα παραμύθι, ήταν μια ιστορία αγάπης και ναι δεν έχει ωραίο τέλος! Ήταν ένα κορίτσι και ένα αγόρι. Τα 2 αντίθετα φύλλα, εκεί που όλα γίνονται, κόντρες, διαμάχες άφθονο σεξ και έρωτας. Για αυτήν ήταν τέλειος. Ήταν αυτό που έψαχνε αυτό που ήθελε. Τον κοιτούσε και τον έβλεπε όπως ήταν. Ήταν χαρούμενη και ήξερε ότι ήταν αλήθεια, ότι γελάει και γελάει το σύμπαν ολόκληρο. Ήταν τρυφερός και γλυκός αλλά και ζηλιάρης και εγωιστής και είχαν εντάσεις και καυγάδες, δεν την ένοιαζε όμως, το μόνο που ήθελε ήταν να χαμογελάει πραγματικά και αυτός το είχε καταφέρει αυτό. Το μόνο που ήθελε ήταν να είναι αγκαλιά και να πίνουν κρασί μέχρι το πρωί. Δεν την ένοιαζε τίποτα άλλο. Όμως μια μέρα αυτός έφυγε. Το έκανε έλεγε για το καλό της, γιατί την αγαπούσε λέει. Για να την προστατέψει. Αυτό φυσικά δεν έγινε. Και απλά έφυγε. Και αυτή έμεινε. Πότε δεν έμαθε, ποτέ δεν ρώτησε και ποτέ δεν τον ξανά είδε. Το μόνο που ήξερε ήταν ότι τον αγαπά και απλά, Σώπασε.